ΔΙΑΖΥΓΙΟ & ΠΑΙΔΙ: Θέλουμε να χωρίσουμε…Και το παιδί μας τι θα πει;

 Από την Εμμανουέλα Φετλή, Εθελόντρια milamou.gr

 

Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα αύξηση των διαζυγίων. Θεωρητικά, διαζύγιο σημαίνει ότι ένα έγγαμο ζευγάρι αποφασίζει να τραβήξει χωριστούς δρόμους εφόσον δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει τα διάφορα εμπόδια και προβλήματα της καθημερινότητας. Συνήθως, πρόκειται για μία οδυνηρή συνθήκη με αρνητικά συναισθήματα και αβεβαιότητα για την νέα πραγματικότητα που θα υπάρξει. Πρακτικά, η κατάσταση περιπλέκεται όταν κατά τη διάρκεια του γάμου το ζευγάρι έχει δημιουργήσει απογόνους.

 

Ας σκεφτούμε το εξής: Δύο άνθρωποι παύουν να είναι σύζυγοι, όχι όμως γονείς! Με γνώμονα την πρόταση αυτή και έχοντας πάρει οριστική απόφαση χωρισμού φτάνει η στιγμή της ανακοίνωσης στα μικρότερα μέλη της οικογένειας. Οι γονείς κατακλύζονται από ερωτήματα όπως: Θέλουμε να χωρίσουμε…Και το παιδί μας τι θα πει; Πώς θα το ανακοινώσουμε; Θα τραυματιστεί; Θα το δεχτεί;

 

Αρχικά, παίζει σημαντικό ρόλο το ηλικιακό υπόβαθρο του παιδιού (ένας ειδικός ψυχικής υγείας θα βοηθούσε σε αυτό). Δεύτερον, εφόσον η απόφαση είναι οριστική και έχει εξαντληθεί κάθε περιθώριο επανασύνδεσης να ανακοινωθεί σαν κάτι αδιαπραγμάτευτο στο παιδί ώστε να μην δημιουργηθεί η ελπίδα ότι η μαμά και ο μπαμπάς θα είναι και πάλι μαζί.

 

Αναμφίβολα, η απόφαση αυτή είναι καλό να ειπωθεί με την παρουσία και των δύο γονέων. Έχει μεγάλη σημασία τα παιδιά να κατανοήσουν ότι πρόκειται για κοινή απόφαση και ότι δεν φέρουν κάποια ευθύνη για την εξέλιξη της σχέσης αυτής. Σε καμία περίπτωση, δεν ωθούμε το παιδί να επιλέξει «στρατόπεδο», δεν χρειάζεται να προσδίδουμε ένα επιπλέον βάρος στην ήδη δύσκολη περίοδο που θα βιώσει. Η παρουσία και των δύο γονέων είναι απαραίτητη.

 

Επιπλέον,  κρίνεται ωφέλιμο να γνωρίζουν τα παιδιά τις αλλαγές που έπονται (π.χ. ο μπαμπάς θα φύγει από το σπίτι ή ίσως θα αλλάξουν σχολείο), διότι με αυτόν τον τρόπο αποφεύγουμε την πρόκληση αγωνίας και άγχους για την νέα καθημερινότητα. Οι αλλαγές θα επιφέρουν μια ανισορροπία, ωστόσο η προετοιμασία γι’ αυτές είναι ιδιαίτερα σημαντική.

 

Το πιο βασικό: Να τονίζουμε στα παιδιά ότι η αγάπη απέναντι τους δεν αλλάζει! Αλλά παραμένει και δυναμώνει!

 

Εν κατακλείδι, χρειάζεται χρόνος, υπομονή, συνεργασία μεταξύ των γονέων και διάθεση προσαρμογής. Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να ζει σε ένα ήρεμο περιβάλλον με ευτυχισμένους γονείς. Έτσι, θα αναπολεί την παιδική του ηλικία ως κάτι όμορφο και θα εξελιχθεί σε έναν ψυχικά υγιή ενήλικα.

 

Μην ξεχνάτε: Ευτυχισμένοι γονείς = ευτυχισμένα παιδιά!

 

Φετλή Εμμανουέλα – Ψυχολόγος